تمدن ما تاریخ و تمدن ایران
سگک عقاب و صید از اشیای کشف شده دروان اشکانیان می‌باشد و قدمت آن به سده اول پیش از میلاد تا سده دوم پیش از میلاد بر می‌گردد.جنس این سگک طلا است که با نشان های فیروزه تزیین شده است.پهنای سگک ۸٫۴ سانتی متر می‌باشد. در سال‌های ۱۹۱۰-۱۹۱۱ میلادی این قطعه که جزئی از یک گنجینه بود، توسط ارنست هرزفولد در اتاقی در یک معبد، واقع در نزدیکی نهاوند کشف شد. ارنست هرزفولد بر این گمان بود که این گنج متعلق به یک خانواده اشرافی اشکانی می‌باشد.
طرح کلی سگک دایره‌ای شکل است که دو شکاف به منظور گذر تسمه یا بند چرمی در سمت راست و چپ آن وجود دارد. گردادگرد سگک (قاب) جای ۱۸ نگین دیده می‌شود، در این جایگاه‌هایی که شبیه ناخن انسان است، نگین فیروزه نشانده شده‌است که البته بیشتر آنها کنده شده و از بین برده شده‌اند و فقط ۶ نگین از ۱۸ نگین باقی مانده است. عقاب در چنگال خود حیوان قوز کرده و کوچکی را که به نظر بزی کوهی یا خرگوشی صحرایی می‌باشد، شکار کرده‌است. در گوش بزرگ صید و چند نقطه بدنش فیروزه نشانده شده‌است. عقاب تقریباً سه چهارم نمای سگک را اشغال کرده‌است. این قطعه دو قلو می‌باشد که تکه زوج آن در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود و این قطعه نیز در موزه متروپولیتن نیویورک گالری ۴۰۴ نگهداری می‌شود.
