تمدن ما تاریخ و تمدن ایران
داریوش دوم در سال ۴۲۳ پیش از میلاد به تخت نشست و پس از ۲۰ سال پادشاهی، در سال ۴۰۴ پیش از میلاد به مرگ طبیعی درگذشت.غربی‌ترین آرامگاه نقش‌رستم که حدود ۳۳ متری سمت جنوب غربی آرامگاه اردشیر یکم کنده شده، منتسب است به داریوش دوم است.این آرامگاه که در کوه حاجی آباد نقش رستم کنده شده ۲۶ متر بالتر از زمین است.این آرامگاه به شکل صلیب تراشیده شده است و در برابر این آرامگاه کعبه زرتشت قرار دارد و فاصله این دو با هم ۴۵ متر است.
در بخش بالایی صلیب، نماد فروهر و ماه، نقش شده و در پایین آن اردشیر یکم در حالی که دستش را به سوی فروهر و آتشدانی که روبه‌رویش قرار دارد دراز کرده، حکاکی شده‌است. در زیرپای شاه اورنگی که مردم سرزمین‌های گوناگون بر دوش دارند، قرار دارد.درون آرامگاه تقریباً شبیه آرامگاه اردشیر اول است، دهلیز بدون دقت و با محور کج (ناموازی با نمای آرامگاه) کنده شده و تقریباً حالت مثلثی دارد که قاعده‌اش ۱۰٫۸۰ متر طول دارد و پهنایش در مرکز ۲٫۵۰ و در گوشهٔ راست ۱٫۳۷ متر و در گوشهٔ چپ ۱٫۴۰ متر می‌باشند؛ ارتفاع دهلیز به ۲٫۸۰ متر می‌رسد. سه اتاقک آرامگاه با دقت بیشتری تراشیده شده و به‌صورت مستطیل است و هرکدام دارای یک قبر می‌باشد.علت انتساب این آرامگاه به داریوش دوم آن است که پس از آرامگاه اردشیر قرار دارد و خصوصیات آن را تکرار کرده، بنابراین از لحاظ تاریخی هم پس از آن است. از سوی دیگر شیر شاخداری که بر گوشه‌های اورنگ شاهی نقش شده، پرهای فلس مانندی در پشت گردن و جلو سینه دارد که نمونه‌های آن را فقط در آرامگاه اردشیر دوم و سوم در تخت جمشید می‌بینیم، پس، این آرامگاه اندکی پیش‌تر از آن‌ها تراشیده شده‌است.
