تمدن ما تاریخ و تمدن ایران
نبرد آریوبرزن درست ۹۰ سال پس از ایستادگی لئونیداس در برابر ارتش بزرگ خشایارشا در جنگ ترموپیل رخ داد که آن هم در ماه اوت بود و از این نظر این دو واقعهٔ تاریخی بسیار همانند و مشابه یکدیگرند. اما تفاوت میان مقاومت لئونیداس و ایستادگی آریوبرزن وجود دارد و آن در این است؛ که یونانیان در ترموپیل، در محل بر زمین افتادن لئونیداس، یک پارک و بنای یاد بودی ساختند و مجسمه او را برپا داشته‌اند و آخرین سخنان او را بر سنگی حک کرده‌اند تا از او سپاسگزاری کرده باشند، ولی از آریوبرزن جز چند سطر ترجمه که ان هم از منابع دیگران است اثری در دست نیست.
از شباهت‌های مرگ لئونیداس با آریوبرزن این است که هر دو در راه محافظت از یک وطن و پایتخت شان مردند و لئونیداس نیز مانند آریوبرزن حاضر به تسلیم نشد و تا جایی که توانست در راه وطنش جنگید تا اینکه خشایارشاه دستور داده بود او را آن قدر با تیر و نیزه زدند تا از پا در آمد. و به دلیل همین شباهت در از خودگذشتگی او و آریوبرزن بود که اسکندر دستور داده بود روی قبر آریوبرزن بنویسند به "یاد لئو نیداس". با نگاهی به درآمدهای گردشگری کشور یونان دیده می‌شود که بازدید از بنای یاد بود و گرفتن عکس در کنار مجسمه لئونیداس برای یونان هر ساله میلیون‌ها دلار درآمد گردشگری به همراه دارد. همه گردشگران ترموپیل این آخرین پیام لئونیداس را با خود به کشورهایشان می‌برند که: "ای رهگذر، به مردم لاکونی (اسپارت) بگو که ما در اینجا به خون خفته‌ایم تا وفاداریمان را به قوانین میهن ثابت کرده باشیم." (قانون اسپارت عقب نشینی سرباز را اجازه نمی‌داد). ولی در سالروز ایستادگی سردار ایرانی آریوبرزن که در ۱۲ اوت برابر با ۲۱ مرداد از میهنش دفاع کرد، برنامه ویژه‌ای اجرا نمی‌شود و جای تاسف است که هیچ اقدامی برای بزرگداشت وی انجام نمی‌شود.این گونه است که بزرگانی چون او هم از یادها رفته است.
درود؛
بسیار افسوس می خورم؛ ای کاش کاری از دست ما برمی آمد؛ باید اون قدرت داران کاری کنند؛ ما که تارنگار نویس هستیم (=وبلاگ نویس)، تنها قدرتمان همین نوشتن است؛ من در حد خودم، کوشش می کنم تا به دیگران اینگونه مسایل و مسایل مشابه را برسانم، ولی کو گوش شنوا؟ هر کسی می شنود و یا افسوس می خورد از این اوضاع یا سرمی زند به بی خیالی. به قولی: از یه گوش می شنوند از گوش دیگه می دهند بیرون، کسی کاری نمی کند… افسوس…کی بیدار می شویم؟ از نسل ۵۰ تا ۸۰ که به نظر کاری بر نمیاد.. تا ببینیم نسل نو چه می کنند و چگونه هویتشون رو احیا می کنند..
بدرود.